nie przypuszczałam, że odważę się tu wejść. Nie mogę jednak zapomnieć o tym miejscu. Tu się wszystko zaczęło, to są moje korzenie. Moja kochana koleżanka Zuzia zapytała mnie - Dlaczego nie piszesz na blogu. Odpowiedź była prosta- Nie mam czasu na przemyślenia i refleksje, które uwielbiałam tu zamieszczać. Pisanie o dupie Marynie nie interesuje mnie. Jeśli mam czas na to aby w mojej głowie pojawiła się dłuższa i mądra na dodatek sentencja. Zagłusza ją dźwięk telefonu lub szczekanie kolejnego tymczasowicza lub ewentualnie Luzia - szczęście mojego niepojętego :). Dzieje się dużo radosnych przeważnie rzeczy. Radosnymi się stają bo czasem na samym początku są smutne. Dzięki naszej pracy - Mojej i wszystkich cudownych ludzi,którzy kółeczkiem mnie otaczają - psi i koci los zmienia się z minuty na minute. Walczę z ludzką głupotą, nieczułością , bezmyślnością i wszelkim niegodziwościami. Widzę jak świat dzięki nam staje się lepszy , lepszy dla nas i dla zwierzaków, które napotykamy na swych drogach. Czasem marzę o laptopie . Mogłabym od ręki zapisywać te wszelkie mądrości moje . Dzięki jednak okruchom rozsądku nie zakupię sobie tego sprzętu. Zostanę zdominowana przez maszynę a tego nie chcę :) Na szczęście mam rozsądnego męża dzięki któremu nadal utrzymuję kontakt z rzeczywistością !!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz