Po i Ziomka

    Na spacerze w lesie otrzymały swoje imiona. To była ich pierwsza przechadzka na smyczach. Szybko skojarzyły, że zdecydowanie lepiej iść przodem niż być ciągnięta za pomocą jakiegoś sznurka. bez obaw krew się nie lala ani nikt się nie dusił. Potrzebowały dziewczyny odrobinę perswazji i cierpliwości. Teraz dają sobie doskonale radę bo kumate są bestie. Mój dom znów rozbrzmiewa tupotem małych stóp. Po kilku dniach nauczyły się chodzić po schodach i pełno ich wszędzie. Już wyraźnie widać różnice w charakterach, temperamenty maja podobne. Mniej siusiają w domu i raczej w łazience na płytki co jest wielka ulga przy drewnianych podłogach.. Częściej załatwiają swoje potrzeby na dworze. po prostu dorastają.

Uwielbiają pieszczoty. Gdy tylko wyciągam do nich dłonie kładą się na plecach i dają dotykać swoje nabrzmiałe od jedzonka brzuszki. Wiją się przy tym jak małe robaczki. Już samodzielnie wychodzą na podwórko i baraszkują w trawie . Przez to, ze są tak małe musiałam zabezpieczyć płot siatką ogrodniczą aby nie przelazły na ulicę. Teraz jestem dużo spokojniejsza. Pragnę dla nich opiekunów idealnych. Wysyłam więc dobrą energię w świat.

PO

Ziomka